In de meest achtergebleven gebieden in India

Het kinderhuis bevindt zich in één van de meest achtergebleven gebieden van India. De stammen en mensen uit de lagere hindoe kasten zijn ontzettend arm. De mensen koken nog steeds op hout en koeienmest. Deze armen mensen zijn over het algemeen ongeschoold en werken op boerderijen of in de bouw van wegen en huizen. Zij ontvangen maar een heel klein loon. Vele kinderen gaan niet naar school en moeten op hele jonge leeftijd werken om geld te verdienen. Jonge meisjes worden thuisgehouden om op de nog kleinere kinderen in het gezin te passen, het huishouden te doen en te koken. Vaak moeten ze ook nog eens de afwas in andere huizen doen om er wat geld voor het huishouden bij te verdienen. Om deze redenen en een profetie hebben John en Marja George in het jaar 1989 het kinderhuis Elisabeth in de wijk Jyotipur in het plaatsje Pendra Road (provincie Chhattisgarh) geopend.

Ongeveer 25 jaar na de start van het kinderhuis is het werk uitgebreid naar de stad Bhilai zo’n 400 km ten zuiden van Pendra Road. In Bhilai is een oude kerk omgebouwd tot een multifunctioneel gebouw, waar naast kerkdiensten, workshops, voorlichtingsbijeenkomsten, cursussen en dergelijke ook een aantal studenten van het Kinderhuis wordt opgevangen. Omdat hun vervolgstudies vaak in de stad worden gegeven, zijn zij genoodzaakt naar de stad te verhuizen. Ze wonen gezamenlijk in een gedeelte van dit gebouw en er wordt voor hen gekookt.